اشعار فارسی پراکنده در متون (تا سال ۷۰۰ هجری)

جلد اول:
شعرهای فارسی مندرج در متون منثور، یکی از مهمترین منابع بررسی شعر فارسی است. به ویژه درباره شاعرانی چون رودکی، شهید بلخی و… که دیوانی از آن‌ها بر جای نمانده، این شعرهای پراکنده، تنها منبع دسترسی به سروده‌های این شاعران است. در این کتاب، متون منثور فارسی بازمانده از آغاز فارسی نویسی تا سال۷۰۰ق بررسی شده‌اند که از میان آن‌ها ۱۳۶ متن دارای شعر فارسی بوده‌اند. شعرهای بازیافته از این متون۲۲۸۵۱ بیت است که به صورت الفبایی پایان بیت‌ها تنظیم شده و با ثبت مشخصّات کامل هر بیت در دسترس پژوهشگران زبان و شعر فارسی نهاده شده است.

جلد دوم:
کتاب، شامل همه‌‌ی شعرهای فارسی است که در خلال آثار منثور فارسی نگاشته شده تا سال۷۰۰ق به منظور استشهاد یا آرایش کلام درج شده‌اند. بخش قابل توجهی از شعرهایی که ضبط آن‌ها در منابع چاپی نادرست بوده با مراجعه به نسخه‌های خطی و منابع مرتبط، تصحیح شده است. اطلاعاتی چون شعرهای مترجم از دیگر زبان‌ها، مثل ‌ها، اختلاف ضبط ‌های متون، به همراه نمایه سرایندگان – برای دستیابی به شعرهای هر سراینده -، تخلص‌ها، واژه‌ها و تعبیرات دیریاب، مضاف و منسوب‌ها و مواردی از این دست برای بازیابی اطلاعات مندرج در کتاب استخراج شده است.