فهلویات

علاوه بر زبان فارسی، از دیگر زبانهای ایرانی مانند طبری، گیلکی، گورانی، شیرازی و غیره نیز نوشته‌ها یا اشعاری از دوره اسلامی باقی مانده است. مشهورترین اشعار گویشی اشعاری است موسوم به فهلویات که از حدود قرن چهارم تا نهم هجری گاه در خلال متون عربی و فارسی یا دواوین شعرای مناطق غربی و شمال غربی ایران یافت می‌شود. نویسنده این کتاب با معرفی و قرائت شمار قابل‌توجهی از اشعار فهلوی که بعضا برای نخستین بار به طبع می‌رسد، اولا این فرضیه را مطرح کرده که زبان فهلوی در دوره‌ای طولانی، پیش و پس از اسلام، زبان ادبی مشترک در عراق عجم و آذربایجان بوده، ثانیا از طریق بررسیهای زبان‌شناختی رابطه زبان فهلوی را با زبان دیرین آذربایجان روشن نموده است.